۷ گونه پرنده در خطر انقراض در میانکاله رها شدند
گون آیدین: ۲۲ قطعه پرنده از ۷ گونه در خطر انقراض و حمایت شده که در فرایند کشف و ضبط، تیمار و بازیابی توان جسمی شده بودند، رهاسازی شدند.
گون ایدین،۲۲ قطعه پرنده از ۷ گونه در خطر انقراض و حمایت شده که در فرایند کشف و ضبط، تیمار و بازیابی توان جسمی، تحت نگهداری و درمان قرار داشته اند، پس از آماده سازی و آمادگی پرواز، به دامان طبیعت برگشتند و رهاسازی شدند.این پرندگان شامل ۱۳ قطعه فلامینگو ، ۴ قطعه هوبره، یک قطعه غاز پیشانی سفید کوچک، یک قطعه عقاب ماهیگیر و یک قطعه پلیکان پا خاکستری و پلیکان سفید و همچنین یک قطعه جغد جنگلی بودند که پس از اطمینان از توان پرواز و طی دوران تیمار و درمان حلقه گذاری، در پناهگاه حیات وحش میانکاله رهاسازی شدند.
تالاب میانکاله یکی از جاهای دیدنی بهشهر است که با مناظری بکر و زیبا و پوشش گیاهی بی‌نظیر، توجه طبیعت‌گردان را جلب می‌کند. اما برای گردشگران و علاقه‌مندان محیط‌زیست و حیات‌وحش، برجسته‌ترین خصوصیت آن، جذابیت پدیده پرنده‌نگری در پاییز و زمستان در این منطقه است.تماشای طلوع و غروب تالاب میانکاله آمیخته با نغمه پرندگان، شکوه طبیعت را به رخ می‌کشد. این تالاب که با نام «میان قلعه» نیز شناخته می‌شود، آخرین بازمانده از منطقه نیمه مشجر دریای خزر و مساحت آن در حدود ۷۰ هزار هکتار است. در فصل پاییز هزاران گونه از انواع پرندگان از مناطق مختلف جهان مانند شمال روسیه و سیبری، صدها کیلومتر راه طی می‌کنند و در میانکاله پناه می‌گیرند. فلامینگو، عقاب دریایی دم سفید، پلیکان و انواع مرغابی و قو از جمله پرندگان مهاجر هستند. به‌طور کلی در پایان مسیر رفت مهاجرت پرندگان بیش از ۶۰ درصد از پرندگان منطقه خاور‌میانه، زمستان را در تالاب میانکاله میگذرانند. میانکاله از برنامه‌های پیشگام حفاظتی سازمان یونسکو است و عنوان ذخیره‌گاه بین‌المللی زیست‌کره یونسکو را به‌همراه ۱۲ منطقه دیگر در ایران دارد. ذخیره‌گاه‌های بین‌المللی یونسکو، مناطق حفاظت شده طبیعی زیستی بین‌المللی هستند. از دیگر نقاط ذخیره‌گاه در ایران می‌توان به ارسباران در آذربایجان شرقی، جنگل حرا در تالاب خورخوران هرمزگان و دریاچه هامون در سیستان و بلوچستان اشاره کرد.این تالاب محل پرورش و زادآوری گونه‌های مختلف ماهی نیز هست. ماهی‌هایی مانند کپور، کفال، سفید، سوف و ماهی‌های خاویاری، امرار معاش مردم منطقه را تامین می‌کنند.
پرندگان مهاجر در سه دسته شکاری، خشکزی و آبزی به تالاب میانکاله مهاجرت می‌کنند. آب قسمت‌های مختلف در تالاب خصوصیات متفاوتی دارند. هرچه در تالاب به‌سمت شرق پیشروی کنیم، از شیرینی آب کاسته می‌شود و در انتهای شرقی تالاب شوری آب تالاب با شوری آب دریا برابری می‌کند. پرندگان مختلف، نقاط مختلفی از تالاب را بسته به میزان شوری آب آن قسمت برای اقامت انتخاب می‌کنند.در غربی‌ترین قسمت تالاب زیستگاه آب شیرین است و مهم‌ترین پرندگان علاقه‌مند این منطقه عبارت‌اند از: حواصیل سفید بزرگ، اگرت کوچک، حواصیل خاکستری و اردک‌هادر میانه تالاب زیستگاه آب لب شور است که پرندگانی مانند آبچلیک، سلیم، تلیله و مخصوصا فلامینگو در آن اقامت می‌کنند.زیستگاه آب شور در شرقی‌ترین بخش تالاب، انواع کشیم، باکلان بزرگ، پرستوهای دریایی و انواع کاکایی‌ها را به خود جلب می‌کنند.زمان مهاجرت پرندگان از اوایل شهریورماه آغاز می‌شود و تا اوایل دی‌ماه ادامه دارد. در طول این مدت بین ۵۰۰ هزار تا یک میلیون پرنده فصل سرد را در تالاب میانکاله میگذرانند. البته در کل سال پدیده مهاجرت پرنده‌ها وجود دارد اما اوج آن در این مقطع زمانی اتفاق می‌افتد.خوتکاهای معمولی، خوتکاهای ابرو سفید و اردک‌های نوک پهن اولین مهمانان تالاب در اوایل شهریور هستند. در میانه شهریور اردک‌های سبزسر و اواخر ماه، اردک‌های سرحنایی و فیلوش‌ها به تالاب می‌رسند.در اوایل مهر اردک‌های سیاه و سرسیاه و از نیمه مهرماه تا پایان اردک‌های تاجدار، باقی اردک‌ها، مرگوس‌ها و باکلان‌ها در منطقه پدیدار می‌شوند.در آبان نوبت به غازهای خاکستری و غازهای پیشانی سفید کوچک می‌رسد.
چنگرها بیشترین انواع پرندگان مهاجر در طول آذرماه به تالاب می‌آیند. قوها و پلیکان‌ها آخرین دسته‌های مهاجر تا اوایل آذر به تالاب میانکاله وارد می‌شوند.از اواخر اسفند تا اوایل خرداد روند بازگشت این مهاجران زیبا به مناطق بومی‌شان ادامه دارد.در طول سال‌ها پرندگانی که در طول مدت اقامتشان بیمار می‌شوند یا زادآوری می‌کنند، در میانکاله می‌مانند و بومی می‌شوند. اردک‌های سر سبز و چنگرها از این دسته هستند. پرنده مادر نمی‌تواند مهاجرت کند و در نتیجه جوجه‌اش بومی می‌شود. امروزه تعداد این پرندگان بومی شده به دو تا سه هزار می‌رسد. یلوه معمولی، یلوه آبی و کشیم ها از این دست پرندگان هستند. ۱۲ گونه از پرندگان مهاجر بومی شده به‌دلایل مختلف دچار افت جمعیت شده‌اند و پیدا کردنشان در این تالاب سخت شده است. از این دسته می‌توان گونه‌های عقاب دریایی دم سفید، مرگوس سفید، پلیکان پا خاکستری ، پلیکان سفید، قوی کوچک و قوی فریادکش را نام برد.
مهدی مهرابی کارشناس حیات وحش در مورد این پرندگان به خبرنگاران خبرگزاری می‌گوید: این پرندگان به علل مختلفی نتوانسته‌اند مهاجرت کنند یا دچار مشکلات متعددی و صدمه شده‌اند و در حال حاضر بعد از طی کردن دوره بیماری به این تالاب منتقل می‌شوند تا بتوانند به زندگی طبیعی خود باز گردند.وی ادامه داد: باید از این پرندگان مراقبت لازم به عمل بایید تا آن‌ها بتوانند خود را با طبیعت وفق دهند و به زندگی در طبیعت عادت کنند.مهرابی افزود: متاسفانه پرندگان در بسیاری از نقاط زندگی خود دچار مشکلات زیادی می‌شوند ، شکارچیان با روش‌های مختلف آن‌ها را صید می‌کنند، بسیاری به دام تورها می‌افتند. باید زیستگاه این پرندگان حفظ شود تا آن‌ها منقرض نشوند وگرنه مثل گیلانشاه خالدار که چندی قبل خبر انقراضش آمد باید منتظر از بین رفتن تک تک این پرندگان باشیم.
منبع: خبرگزاری فارس
