صندوق بین‌المللی پول 50 کشور برتر از نظر تولید ناخالص داخلی در سال 2024 را معرفی کرد. بر این اساس کشورهای زیر رتبه‌‌های اول تا پنجاهم را به خود اختصاص داده‌اند: 1. ایالات متحده: 28.78 تریلیون دلار 2. چین: 18.53 تریلیون دلار 3. آلمان: 4.59 تریلیون دلار 4. ژاپن: 4.11 تریلیون دلار 5. هند: 3.94 تریلیون دلار 6. بریتانیا: 3.50 تریلیون دلار 7. فرانسه: 3.13 تریلیون دلار 8. برزیل: 2.33 تریلیون دلار 9. ایتالیا: 2.33 تریلیون دلار 10. کانادا: 2.24 تریلیون دلار 11. روسیه: 2.06 تریلیون دلار 12. مکزیک: 2.02 تریلیون دلار 13. استرالیا: 1.79 تریلیون دلار 14. کره جنوبی: 1.76 تریلیون دلار 15. اسپانیا: 1.65 تریلیون دلار 16. اندونزی: 1.48 تریلیون دلار 17. هلند: 1.14 تریلیون دلار 18. ترکیه: 1.11 تریلیون دلار 19. عربستان: 1.11 تریلیون دلار 20. سوئیس: 938 میلیارد دلار 21. لهستان: 844 میلیارد دلار 22. تایوان: 802 میلیارد دلار 23. بلژیک: 655 میلیارد دلار 24. سوئد: 623 میلیارد دلار 25. آرژانتین: 604 میلیارد دلار 26. ایرلند: 564 میلیارد دلار 27. تایلند: 548 میلیارد دلار 28. اتریش: 540 میلیارد دلار 29. اسرائیل: 530 میلیارد دلار 30. امارات: 527 میلیارد دلار 31. نروژ: 526 میلیارد دلار 32. سنگاپور: 525 میلیارد دلار 33. فیلیپین: 471 میلیارد دلار 34. ویتنام: 465 میلیارد دلار 35. ایران: 464 میلیارد دلار 36. بنگلادش: 455 میلیارد دلار 37. مالزی: 455 میلیارد دلار 38. دانمارک: 409 میلیارد دلار 39. هنگ کنگ: 406 میلیارد دلار 40. کلمبیا: 386 میلیارد دلار 41. آفریقای جنوبی: 373 میلیارد دلار 42. رومانی: 369 میلیارد دلار 43. مصر: 347 میلیارد دلار 44. شیلی: 333 میلیارد دلار 45. جمهوری چک: 325 میلیارد دلار 46. فنلاند: 308 میلیارد دلار 47. پرتغال: 298 میلیارد دلار 48.قزاقستان: 296 میلیارد دلار 49. پرو: ۲۸۲ میلیارد دلار 50. الجزایر: ۲۶۶ میلیارد دلار
تولید ناخالص داخلی (GDP) یکی از مهم‌ترین معیارهای اقتصادی است که ارزش کل کالاها و خدمات تولید شده در یک کشور در بازه زمانی مشخص (معمولاً یک سال) را اندازه‌گیری می‌کند. این شاخص شامل سه بخش اصلی است: 1. مصرف: هزینه‌های خانگی برای خرید کالاها و خدمات. 2. سرمایه‌گذاری: هزینه‌هایی که به تولید آینده کمک می‌کنند، مانند سرمایه‌گذاری در کارخانه‌ها و تجهیزات. 3. هزینه‌های دولتی: مخارج دولت بر روی کالاها و خدمات عمومی، مانند آموزش و بهداشت. 4. صادرات و واردات: ارزش کالاها و خدمات صادر شده منهای کالاها و خدمات وارد شده. انواع تولید ناخالص داخلی: - اسمی (Nominal GDP): ارزش تولیدات را به قیمت‌های جاری اندازه‌گیری می‌کند. - حقیقی (Real GDP): با در نظر گرفتن تورم، ارزش تولیدات را به قیمت‌های ثابت اندازه‌گیری می‌کند. اهمیت GDP: - معیار رشد اقتصادی: افزایش GDP به معنی رشد اقتصادی است. - تحلیل مقایسه‌ای: امکان مقایسه اقتصادهای مختلف را فراهم می‌کند. - برنامه‌ریزی سیاست‌گذاری: به دولت‌ها در طراحی سیاست‌های اقتصادی کمک می‌کند.
تولید ناخالص داخلی به‌عنوان یک شاخص کلیدی برای سنجش رشد اقتصادی، سطح توسعه و سلامت اقتصادی کشورها استفاده می‌شود. اگر GDP یک کشور بالا باشد، نشان‌دهنده رشد و سلامت اقتصادی است، اما اگر پایین باشد، ممکن است به مشکلات اقتصادی اشاره داشته باشد. اقتصاد ایران در این رتبه‌بندی در جایگاه 35 دنیا قرار گرفته است و نسبت به سال‌های گذشته جایگاهش تنزل یافته است.
نویسنده: جعفر ساعی‌نیا
