بحران مهاجرت در آذربایجان شرقی؛ چالش‌های اقتصادی و اجتماعی

گون آیدین،از گذشته تا کنون آذربایجان شرقی با شرایط اقتصادی، سیاسی و امنیتی متغیری روبه‌رو بوده است که منجر به مهاجرت ساکنان این استان به سایر استان‌های کشور و به ویژه پایتخت و کشورهای دیگر گردیده است. این مهاجرت‌ها به منظور ارتقای شغلی و بهبود معیشت افراد صورت گرفته است و نشان‌دهنده کمبود امکانات، فقدان زیرساخت‌های مناسب و عدم ثبات سیاسی در این منطقه می‌باشد.

متأسفانه، عدم حمایت از نخبگان و سرمایه‌داران محلی، ترکیب شده با سیاست‌های مرکزگرا، باعث تشدید روند مهاجرت و کاهش سرمایه انسانی در آذربایجان شرقی شده است. انگیزه‌های اقتصادی و اجتماعی افراد برای مهاجرت به دیگر استان‌ها و کشورهای خارجی، ناشی از فعالیت‌های اقتصادی محدود و عدم فرصت‌های شغلی مناسب در این استان است. سیاست‌گذاری‌های نادرست و بی‌توجهی به ظرفیت‌های محلی، به حاشیه‌رفتن هرچه بیشتر استان‌های غیر مرکزی را به دنبال داشته و به نوبه خود، ناتوانی در بهره‌برداری از توانمندی‌های موجود را به نمایش گذاشته است.

این وضعیت به‌ویژه در شرایط حاضر، باعث می‌شود که استان‌های غیر مرکزی، در مقایسه با پایتخت و دیگر مناطق مرکزی کشور، به شدت آسیب‌پذیر و دچار عقب‌ماندگی اقتصادی شوند.

به همین ترتیب، بسیاری از سرمایه‌های انسانی و مالی به استانهایی منتقل می‌شوند که با ارائه فرصت‌های بهتر، به جذب نیروی کار و نخبگان می‌پردازند. این انتقال سرمایه‌های انسانی برای آذربایجان شرقی، عواقب اقتصادی وخیمی به همراه دارد، چرا که این مهاجران به عنوان ثروت‌های انسانی و فکری، همواره در راستای رشد و توسعه اجتماع و اقتصاد محلی مؤثر بوده‌اند.

بنابراین، برای جلوگیری از این روند، ضروری است که سیاست‌گذاری‌های جدید و حمایت‌های مؤثری از نخبگان و سرمایه‌گذاران محلی صورت گیرد. ایجاد زیرساخت‌های مناسب، تقویت بسترهای اقتصادی و بهبود شرایط سیاسی و اجتماعی، از الزامات اساسی برای جلب و نگه‌داشت نیروهای انسانی در این مناطق به شمار می‌رود.

نویسنده: علیرضا مردی