سقوط استانداردهای تیم ملی:
از آرژانتین و برزیل تا تاجیکستان و هند!
گون آیدین: صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ بدون شک اتفاق بزرگی است، اما سؤال اساسی اینجاست تیمی که قرار است در برابر غول‌های فوتبال دنیا قرار بگیرد، چرا باید با حریفانی چون تاجیکستان، افغانستان و هند خود را آماده کند؟
به گزارش گون آیدین،برگزاری چنین دیدارهایی آن هم در آستانه جام جهانی، بیشتر شبیه یک اردوی تفریحی است تا یک برنامه جدی برای محک زدن تیم ملی. فاصله فنی این تیم‌ها با قدرت‌های بزرگ دنیا آن‌قدر زیاد است که نه می‌توانند ضعف‌های ایران را نمایان کنند و نه می‌توانند سطح بازی ملی‌پوشان را بالا ببرند.
با این حال، امیر قلعه‌نوعی همچنان مدعی است در مرحله انتخابی «شاهکار» کرده و از «گروه سخت» صعود کرده‌ایم!
واقعیت اما چیز دیگری است. ایران در گروهی آسان‌تر از بسیاری تیم‌ها قرار داشت و مسیر صعود چندان پرچالش نبود. حالا هم به جای انتخاب حریفانی قدرتمند برای آماده‌سازی، تیم ملی مشغول بازی با تیم‌هایی است که حتی حضورشان در جام جهانی رؤیایی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد.
فراموش نکنیم که تیم ملی ایران لژیونرهای بزرگی دارد، استعدادهای ناب در سطح باشگاهی و ظرفیت شگفتی‌آفرینی در جام جهانی. اما با این روند آماده‌سازی، رؤیای درخشش در سطح جهانی، به راحتی می‌تواند تبدیل به کابوسی تلخ شود.
زمان اندک است و هر بازی دوستانه بی‌کیفیت، یک عقب‌گرد برای تیم ملی محسوب می‌شود. اگر تغییر رویکردی جدی در برنامه‌ریزی‌ها صورت نگیرد، ایران نه‌تنها از رقبا عقب می‌ماند، بلکه فرصت تاریخی برای درخشش در جام جهانی را هم از دست خواهد داد.
