یادگاریِ تبریز برای فوتبال ایران!

گون آیدین،هفته‌ی قبل بود که در بازی پرسپولیس و تراکتور در ورزشگاه آزادی تهران، هواداران تیم رقیب 90 دقیقه تمام هواداران تراکتور و مردم آذربایجان را مورد شدیدترین توهین‌های نژادی و قومی قرار دادند.

بازیکنان سابق تیم‌شان را که امسال به عضویت تراکتور درآمده‌اند را هم بی‌نصیب نگذاشتند را بدترین فحش‌های ناموسی و خانوادگی ممکن میزبانی کردند و با باران سنگ و اشیای مختلف بدرقه کردند. تاسف‌بارتر این‌که در ثبت این روز سیاه فوتبال ایران، زنان هوادار پرسپولیس هم شریک جرم بودند.

فیلمی از توهین‌های قومی و نژادی آن‌ها به ترک‌ها در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد، همراهی‌شان در شعارهای ضدزن و جنسیت‌زده علیه بازیکنان تراکتور و ضرب‌وشتم یکی از دختران هوادار تراکتور نشان داد که فرهنگ منحط هواداری تیم رقیب زن و مرد نمی‌شناسد!

و عجیب این‌که به‌رغم همه این اتفاقات تلخ و زشت، رسانه‌های سراسری ورزشی و غیرورزشی و رسانه‌ی ملی خیلی سرسری از این روی این موضوع حساس گذشتند و تلاش کردند تا بر روی این رفتارهای زشت هواداران پرسپولیس سرپوش بگذارند و توجیه کنند. فدراسیون فوتبال ایران هم تا به این ساعت هنوز هیچ واکنشی به اتفاقات این بازی نداشته است و امروز و فردا می‌کنند! تا مثل همیشه هواداران تراکتور مظلوم واقع شوند.

شنبه روز یادگاری یادگار بود، برای فوتبال، برای هواداران، برای آذربایجان و برای ایران. هواداران تراکتور به‌رغم این همه‌ی توهین و حق‌کشی آشکار و علی‌رغم شیطنت‌های ادامه‌دار، از در مقابله درنیامدند. در جواب حرمت‌شکنی مادر در تهران، از تقدس «آنا» در آذربایجان گفتند. در مقابله با توهین‌های نژادی و قومی در تهران، گفتند که مادر لر، مادر ترک است تا خط بطلانی بکشند بر همه‌ی مرزهای نژادی. دیروز به جای عربده‌کشی‌های نفاق‌افکنانه از سکوهای یادگار ندای وحدت به گوش رسید و به جای سنگ، زمین گل‌باران شد. در یادگارِ تبریز، مرد و زن فرقی با هم نداشتند و در کنار هم خالق این صفحه‌ی جدید از فرهنگ هواداری بودند.

کاش مسئولین فوتبالی، فیلم و تصاویر این کلاس درس را برای هواداران پرسپولیس بفرستند تا آن‌ها هم بداننند که هواداری بدون توهین، فحش و خشونت هم ممکن است. و به‌ویژه این تصویر غرورانگیز و یادگاری زنان هوادار تراکتور را هم برای زنان هوادار پرسپولیس بفرستند تا آن‌ها هم با الگویی مترقی از هواداری فوتبال آشنا شوند.